Gayatri Mantra

.
The Gāyatrī Mantra is a highly revered mantra, based on a Vedic Sanskrit verse from a hymn of the Rigveda (3.62.10), attributed to the rishi Viśvāmitra. The mantra is named for its vedic gāyatrī metre. As the verse invokes the deva Savitr, it is also called Sāvitrī. Its recitation is traditionally preceded by oṃ and the formula bhūr bhuvaḥ svaḥ, known as the mahāvyāhṛti ("great utterance").

Recitation of the Gayatri Mantra is preceded by oṃ(ॐ) and the formula bhūr bhuvaḥ svaḥ (भूर् भुवः स्वः), known as the mahāvyāhṛti ("great utterance"). This prefixing of the mantra proper is described in the Taittiriya Aranyaka (2.11.1-8), which states that scriptural recitation was always to begin with the chanting of the syllable oṃ, followed by the three Vyahrtis and the Gayatri verse.[10]


Following the mahāvyāhṛti is then the mantra proper, the verse RigVeda 3.62.10:


In Devanagari:

तत् सवितुर्वरेण्यं ।
भर्गो देवस्य धीमहि ।
धियो यो नः प्रचोदयात् ॥

tát savitúr váreṇyam

bhárgo devásya dhīmahi

dhíyo yó naḥ pracodáyāt

Whereas in principle the gāyatrī metre specifies three pādas of eight syllables each, the text of the verse as preserved in the Rigveda Samhita is one syllable short, the first pāda counting seven instead of eight. Metrical restoration would emend the attested vareṇyaṃ with a tetra-syllabic vareṇiyaṃ.

Translation

A literal translation of the Gayatri verse proper can be given as:

"May we attain that excellent glory of Savitar the god: So may he stimulate our prayers."

Here you can hear the sanskrit vocal version of sacred Gayatri mantra



Hope you got divine bliss..

Dwaraka - The Great Under water discovery

.
The great archealogical discovery done in India.

The Dwraka- Ruled by Lord Krishna found in the ocean. As per mahabharatha, the city was washed into ocean. Now it is discovered.

See this :



Hope you enjoyed.

Bhagavad Gita - MP3

.
Click below to hear Bhagavad Gita in MP3 format.


Get the divine bliss.

Arranged  in chapter wise.

Chapter one

Chapter Two

Chapter three

Chapter four

Chapter five

Chapter Six

Chapter Seven

Chapter eight

Chapter Nine

Chapter Ten

Chapter Eleven

Chapter Twelve

Chapter Thirteen

Chapter fourteen

Chapter Fifteen

Chapter sixteen

Chapter Seventeen

Chapter eighteen

Hope you heard it.

பெரு வெடிப்புக் கோட்பாடு - Big Bang Theory

.
பெரு வெடிப்புக் கோட்பாடு (Big-Bang Theory) என்பது அண்டம் எவ்வாறு தோன்றியது என்பது பற்றி விளக்க முயலும் ஒரு கோட்பாடாகும். இதுவரை முன்வைக்கப்பட்ட அண்டத்தின் தோற்றம் பற்றிய கோட்பாடுகளில் பரவலாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டுள்ளது இதுவே.


அடிப்படைகள்

பெரு வெடிப்புக் கோட்பாடானது 20 ஆம் நூற்றாண்டுத் தொடக்கத்தில் வெளியான இரண்டு முக்கிய கண்டுபிடிப்புக்களின் அடிப்படையில் உருவானது. ஒன்று ஐன்ஸ்டீனுடைய பொதுச் சார்புக் கோட்பாடு (General Theory of Relativity). மற்றது அண்டவியற் கொள்கை (Cosmological Principle). பொதுச் சார்புக் கோட்பாடு, அண்டவெளியில் உள்ள பொருட்களிடையே காணப்படும் ஈர்ப்புத் தோற்றப்பாடானது மேற்படி பொருட்களின் திணிவுகளினால் பாதிக்கப்பட்டு வெளியும் (space), காலமும் (time) திரிபடைந்த ஒரு நிலையே என்று கூறுகின்றது. அண்ட வெளியில் உள்ள பொருள்கள் வெளியில் ஒரே சீராகப் பரவியிருக்கின்றன என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டதே அண்டவியற் கொள்கை.

பெரு வெடிப்பு - Big Bang

பெரு வெடிப்புக் கொள்கையின்படி அண்ட வெளியில் உள்ள பொருட்கள் அனைத்தும் 12 தொடக்கம் 14 பில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் மிக அதிகமான அடர்த்தியுடன் கூடிய, சிறிய அளவினதான தீப்பிழம்பாக இருந்திருக்கிறது. இன்று எங்களால் அறியப்படுகின்ற அண்டத்திலுள்ள பொருட்கள் அனைத்தும் சில மில்லி மீட்டர்கள் அளவுக்குள் அடங்கியிருந்திருக்கும் எனக் கணிப்பிடப்படுகின்றது. இத் தீப்பிழம்பானது இன்று அறியப்படாத ஏதோ ஒரு காரணத்தினால் மிக வேகமாக விரிவடையத் தொடங்கிற்று. இதுவே பெரு வெடிப்பு (Big-Bang) எனப்படுகின்றது. ஒவ்வொரு விநாடியும் பல மடங்காக இவ் விரிவாக்கம் நடந்ததாக அறிவியலாளர்கள் கூறுகின்றனர். இவ்வாறு விரிவடைந்தபோது வெப்பம் தணிந்த வாயுக்கள் ஆங்காங்கே நட்சத்திரக் கூட்டங்களாக உருவாகியிருக்ககூடும் என அவர்கள் கூறுகிறார்கள். பல பில்லியன் ஆண்டுகள் கழிந்த பின்னும் அண்டம் இன்னும் விரிவடைந்து கொண்டே செல்வதாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது.

இன்றும் அண்டவெளி முழுதும் ஒரே சீராகப் பரவிக் காணப்படும் நுண்ணலைக் கதிர் வீச்சானது மேற்குறிப்பிட்ட பெரு வெடிப்பின்போது வெளியான கதிர் வீச்சின் எச்சங்களே என்று கருதப் படுகின்றது

பெரு வெடிப்புக் கோட்பாட்டின்படி அண்டம் ஒரு மிக அதிக அடர்த்தி கொண்ட ஒரு தீப்பிழம்பாக ஆரம்பித்தது. இது காலப்போக்கில் விரிவடைந்து இன்றைய நிலையை அடைந்துள்ளது.

 
தொடரும் ....

“அமுதம் உண்டு விஷமும் உண்டு” - 1

.
1.அன்பு


நாம் எந்த அற நூலை படித்தாலும் அதில் நிச்சயம் அன்பை பற்றி மிக விரிவாக சொல்லிஇருப்பார்கள். அன்பு செலுத்துங்கள் எல்லோரிடமும் அன்பு செலுத்துங்கள், உங்களை வெறுப்பவர்கள் மீதும் நீங்கள் உங்கள் தன்னலமில்லாத அன்பை பொழியுங்கள் என்று கூறுவதை பார்க்கலாம். இது எல்லா இடத்திலும் சத்தியமா என்பது பற்றி நாம் இங்கு ஆராய்வோம்.


அன்பு என்பது மிக உயர்ந்த ஒன்று என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகம் இல்லை, அனால் இது நான் ஏற்கனவே சொல்லியது போல உயர்ந்த வேதாந்த தத்துவம் பேசும் நூல் இல்லை.அன்றாட வாழ்வில் நாம் எதை செய்ய முடியுமா அதை பற்றி மட்டும் தான் இதில் பார்க்க உள்ளோம்.

இயற்க்கை நமக்கு பல உணர்வுகளை கொடுக்கிறது உதாரணமாக அச்சம், கோபம், பாசம், அன்பு, இறக்கம் மற்றும் பல. இவைகளில் மிக உயர்ந்ததும் புனிதமானதும் அன்பு ஒன்று தான், அதனால் தான் ‘அன்பே சிவம்’ என்று கூறினார்கள்.

அனால் இயற்கை கொடுக்கும் அணைத்து உணர்வுகளையும் சரியான விகிதத்தில் உபயோக படுத்தாமல் இருபது உண்மையில் மனிதனின் ஒரு குறையே ஆகும்.எந்த உணர்வை எங்கு உபயோக படுத்த வேண்டும் என்பதை தெரிந்து கொண்ட ஒருவனுக்கு தோல்விகள் சீக்கிரம் நெருங்காது.

அன்பு எல்லை மீறும் பொது வெறி ஆகின்றது. தனது மொழி, ஜாதி, இனம் மற்றும் மக்கள் மீது ஒருவன் கொண்டுள்ள அதிகபடியான அன்பு ஒரு கட்டத்தில் வெறியாக சென்று முடிகிறது. விளைவு அடுத்த மொழி, இனம் எல்லாம் வெறும் கிள்ளுகீரை என்று நினைக்க வைக்கிறது. இதன் காரணமாக அடுத்த மொழி அல்லது இன மக்களுக்கு தீய செயல்கள் அவனிடம் இருந் உருவாகிறது. இப்போது அவ்வாறு இருக்கும் ஒரு மனிதனை சுற்றி இருக்கும் நல்லவர்கள் கூட்டம் தானாக விலகுகிறது. அவனிடம் மீதம் உள்ள கூட்டம் எல்லாம் அவன் பொருள், பதவி மாற்றும் சொத்தின் மீதும் அசை கொண்ட பேராசை கும்பலாகத்தான் இருக்கும். இன்று நம் நாட்டில் நடக்கும் மொழி ஜாதி சண்டைகளுக்கு அடிப்படை இது தான். எல்லாரும் நல்லவர்களே அனால் அவர்கள் அன்பு ஒரு குறுகிய வட்டத்திற்குள் மட்டும் இருக்கிறது. இந்த இடத்தில உண்மையான அறிவுடைய மனிதன் தனது அன்பின் எல்லையை சுருக்குவதில்லை. அவனுடைய இதயம் அணைத்து மொழி, ஜாதி, மற்றும் இனங்கள் மீதும் ஒரே அன்பை வைத்திருக்கின்றன. ஆனால் அவனுடைய மொழிக்கு கூடுதல் பாசம் அவ்வளவுதான், அனால் அவனுக்கு எதன் மீதும் வெறுப்பு இல்லை. இந்த கோணத்தில் பார்க்கும பொது நாம் நம் அன்பை குறைக்ககூடாது என்பது தெரிகிறது அனால் நாம் அன்பை குறைக்க வேண்டிய இடம் பல இருக்கின்றன அவற்றை பார்போம்.

பள்ளி படிப்பு முடித்து கல்லூரி செல்லும்போது ஒருவனுக்கு நிறைய நண்பர்கள் கிடைக்கின்றனர் அவர்கள் மீது நமக்கு அன்பு அதிகம் இருக்கும். சிறிது காலத்திற்கு பின் நன்றாக பழக ஆரம்பித்த பின் வகுப்பில் உள்ள எல்லோரும் சேர்ந்து சுற்றுலா மற்றும் உல்லாச பயணம் செய்யும்பொது ஒரு நல்ல மாணவனின் நண்பன் மது அருந்தும் பழக்கம் கொண்டவனாக இருந்தால் அவன் அவனுடைய நண்பனையும் மது அருந்த சொல்வான் நாம் வேண்டாம் என்று முதலில் கூறினாலும் நம்மை ‘எனக்காக இது கூட செய்ய மாட்டியா ?” என்று அன்பு பொங்க கேட்பார்கள். இந்த சூழ்நிலையில் பல நல்ல மாணவர்கள் தங்கள் நண்பர் மீது வைத்துள்ள் அன்பு காரணமாக அவர்கள் சொல்வதை தட்ட முடியாமல் கெட்ட பழக்கத்திற்கு அடிமை ஆகின்றனர். இப்போது தவறான நண்பன் உங்கள் மீது கோபப்படகூடாது என்று அவன் மீது காட்டும் உங்கள் அன்பு உங்களுக்கு கேடு விளைவிக்கிறது. இங்கே அன்பை கட்டு படுத்த உங்களுக்கு சரியாக தெரிய வேண்டும் இல்லை என்றல் உங்கள் வாழ்கை வழி தவறி சென்றுவிடும்.

நீங்கள் ஒருவரிடத்தில் நன்றாக பழகுகிறீர்கள் என்று வைத்து கொள்வோம். அவர் மீது மிகுந்த அன்பு பாராட்டுகிறீர்கள்.அவருக்காக நீங்கள் எதையும் செய்ய தயாராக இருக்கிறீர்கள். இதற்கு முன்பு அவருக்காக பலதடவை உங்கள் பெற்றோர், மனைவி மற்றும் குழந்தைகள் சொல்லைமீறி உதவி செய்திருக்கிறீர்கள். ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் அவரின் உதவி உங்களுக்கு தேவைபடுகிறது, உங்களுக்கு நன்றாக தெரியும் அதை அவர் உங்களுக்கு செய்வதில் எந்த சிரமமும் இருக்காது என்று, அதனால் அவரிடம் நம்பிகை யோடு உதவி கேட்கிறீர்கள் ஆனால் அன்று அவர் உங்களை பொருட்படுத்த கூட இல்லை என்று வைத்து கொள்வோம் உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும். இவ்வளவு நாட்கள் நீங்கள் செய்தது உங்களுக்கு முட்டாள் தனமாக தோன்றும், தோன்றா விட்டாலும் அப்போது அது தான் உண்மை நிலை. அவர் பார்வையில் உங்களை தான் சொன்னதை மட்டும் செய்யும் அடிமை போல உங்களை இவ்வளவு நாட்கள் நினைத்துள்ளார் என்பது அப்போது உங்களுக்கு தோன்றும். இனி மீண்டும் அவருக்காக உங்கள் பெற்றோர், மனைவி சொல்லை மீறி அன்பு செலுத்துவீர்கள் என்றால் அது மிக பெரிய மடமையே ஆகும். யாருக்கு உங்கள் அன்பு தேவை என்பதில் மிகத்தெளிவாக இருங்கள். உங்களை முட்டாள் ஆக்கும் நபர்களிடம் உங்கள் அன்பின் எல்லையை சுருக்குங்கள்.

நீங்கள் இதற்கு முன் நேராக கூட பார்த்திராத ஒரு மேடை பேச்சு தலைவனுக்காகவும் மற்றவருக்காகவும் நீங்கள் கொண்டிருக்கலாம் ஆனால் அவர் தவறு செய்யும்போது  அவரை செயலை விமர்சிக்கும் அனைவரையும் உதாசீனப்படுத்தாதிர்கள். கிராமங்களில் கட்சி வேலை செய்யும் பலர் கட்சிக்காக அன்பு செலுத்தவதாக நினைத்து பிற கட்சியில் இருக்கும் தன் அருமை நண்பர் மற்றும் உறவினர்களை பகைத்து கொள்வது இப்போது வாடிக்கையாக இருக்கிறது. கட்சிக்காக வேலை செய்யுங்கள் அனால் உங்களை உண்மையாக நேசிப்பவர்களை உதாசீனப்படுத்தாதிர்கள்.

அன்பு என்னும் பெயர் சொல்லி இப்போது பல ஏமாற்று வேலைகள் நடப்பதால் தான் நான் இதை முதலில் எழுத நான் தீர்மானித்தேன். இந்த விஷயத்தில் நமக்கு தெளிவு தேவை. எங்கு அன்பு காட்ட வேண்டும் எங்கு காட்ட கூடாது என்பதில் தெளிவு தேவை. வெளிநாட்டில் வேலை வாங்கித்தருவதாக கூறும் மோசடி கும்பல் உங்கள் மீது முதலில் எவ்வளவு அன்பு பாராட்டுமோ அவ்வளவு அன்பு பாராட்டும், அனால் தக்க சமயத்தில் அவர்கள் உங்கள் பணத்தை எடுத்து கொண்டு ஓடிவிடும் பொது அவர்கள் உங்கள் மிது பொழிந்த அன்பு போலி என்பதை மனம் உணர சில நேரம் எடுத்தாலும் அது தான் நிஜம். இவ்வகையான போலி அன்பை தக்க சமயத்தில் அடையாளம் கண்டு கொள்ளா விட்டால் நாம் வாழ்வில் பல இன்னல்களை சந்திக்க நேரிடும்.

நான் மேலே கூறியதை வெளிநாட்டில் வேலை என்ற கோணத்தில் மட்டும் பார்க்காதிர்கள். உதாரணம் எப்போதும் பேசாத ஒரு உறவினர் தீடிர் என்று உங்கள் மீது அன்பு மழை பொழிகிறார் என்று வைத்து கொள்ளுங்கள் அது உண்மையான தன்நலம் இல்லாத அன்பு என்றல் மிக நன்மையே. அனால் ஒரு இன்சூரன்ஸ் பாலிசி நீங்கள் போட வேண்டி உங்களை அப்போது மட்டும் சுற்றி வரும் அன்பு சுயநலம் கொண்டது. அவரிடம் உங்கள் அன்பை அளவுக்கு அதிகம் காட்டுவீர்கள் என்றால் நீங்கள் போலி அன்பிற்கு விலை போய்விட்டீர்கள் என்று அர்த்தம். உங்களை அவர் மீது அன்பு பாராட்ட வேண்டாம் என்று சொல்லவில்லை அனால் அவரிடம் சிறிது எச்சிரிகை உணர்வோடு இருங்கள் அவ்வளவுதான். யாரையும் எதன் பொருட்டும் வெறுக்காதீர்கள், புரிந்து கொண்டு எச்சிரிகை உணர்வோடு இருக்க பழகுங்கள். இந்த ஒன்று தான் இன்றைய சூழ்நிலையில் மிக தேவையான ஒன்று.

ரயில் பயணத்தில் அன்பாய் பேசுவது போன்று நடித்து உங்கள் அன்பை பெற்று, பிறகு எதாவது உங்களுக்கு உன்ன கொடுத்து உங்களை மயக்கம் அடைய செய்து உங்கள் உடமைகளை பறித்து செல்லும் ஆசாமிகள் இன்று பெருகுவதற்கு காரணம் என்ன தெரியுமா?  "நம் அன்பின் பலவினம் தான்". தேவை இல்லாத இடத்தில் தேவையற்றவரிடம் நாம் காட்டும் அன்பு தான் இவ்வாறு மற்றவர் நம்மை ஏமாற்ற காரணம் ஆகிறது. எங்கும் எச்சிரிகை உணர்வோடு எல்லை வரை நடந்து கொண்டால் நீங்கள் பல இன்னல்களில் இருந்து தப்பலாம்.

உங்கள் இனம், மதம், ஜாதி என்பதற்காக ஒருவன் என்ன செய்தாலும் சேரி என்று ஏற்று கொள்ளும் அன்பு ஒரு கட்டத்தில் உங்களுக்கே கேடு விளைவிக்கும். இந்த இடத்தில் உங்கள் அன்பை குறைக்க வேண்டிய அவசியம் இன்றைய இந்தியாவிற்கு மிகவும் தேவை. ஒருவன் எவ்வளவு மோசமாணவாக இருந்தாலும் தேர்தலில் போட்டி இடும் பொது அவனது ஜாதி கண்டு வாக்களிக்கும் மக்கள் இப்போதும் பலர் உள்ளனர். உண்மையான நபருக்கு இப்படி ஜாதி வேற்றுமை காரணமாக தோல்வி ஏற்படும்போது வரும் காலத்தில் இதை காரணம் காட்டி பல நல்ல மனிதர்கள் தேர்தலில் போட்டி இடவே மாட்டார்கள். உங்கள் ஜாதி மீது நீங்கள் கொண்ட அளவு கடந்த அன்பு பிற்காலத்தில் நல்ல தலைவர்களை உருவாக்குவதை முற்றிலும் தடுக்கும்.

உண்மையான அன்பு என்றும் அக்க மட்டுமே செய்யும் எதையும் அழிக்காது. இந்த உலகத்தின் எல்லா உயிரினம் மீது அன்பு கொண்ட ஒருவன் சைவ நெறியை பின்பற்றுகிறான், அவன் பார்வையில் ‘ஜீவ காருண்யம்’ மட்டுமே இருக்கும். அவனுடைய தன்னலம் இல்ல அன்பு எந்த உயரினத்தையும் அழிக்காது. இது தான் அன்பின் வலிமை.


அனால் இப்போது தூய்மையான அன்பை காண்பது கடினமாக இருக்கிறது. அன்பின் பெயரால் பல ஏமாற்று வேலைகள் நடக்கின்றன. நாம் அதிலிருந்து நம்மை காத்து கொள்ள வேண்டும், இல்லை என்றால் அதுவே நமக்கு கேடு விளைவிக்கும்.


உங்கள் அன்னை, தந்தை, சகோதர, சகோதிரிகள், தாத்தா, பாட்டி மீது எப்போதும் அன்பு செலுத்துவதை நிறுத்தி விடாதிர்கள். அவர்கள் தான் உங்கள் மீது உண்மையான அன்பு கொண்டவர்கள். பல சந்தர்ப்பத்தில் அவர்கள் மீது சிறிது மனஸ்தாபங்கள் வரலாம் அனால் அவர்கள் உங்களுக்கு செய்த தியாகத்தை நினைவு கூர்ந்து அவர்கள் மீது முன்பு இருந்தை விட அன்பை போலியுங்கள்.அவர்களிடம் எப்போதும் அன்பாக இருந்துவிட்டால் வாழ்கை எவ்வளவு இனிமை என்பதை கண்கூடாக காண முடியும். அன்பின் அமுதத்தை உணரலாம்.


இதை தவிர்த்து அன்பு எங்கு நிறைவாக கட்ட வேண்டுமோ அங்கே காட்டுங்கள், உங்கள் அறிவை மற்றும் அனுபவத்தை கொண்டு எங்கு அன்பை குறைக்க வேண்டுமோ யாரிடம் குறைக்க வேண்டுமோ அங்கே குறையுங்கள். எல்லா இடத்திலும் அன்பை மட்டும் பொலிந்து கொண்டு இருந்தால் உங்களை இந்த உலகம் பிழைக்க தெரியாதவன் என்று சரியாக சொல்லிவிடும். உங்களை அன்பால் ஏமாற்ற பலர் முண்டி அடித்து கொண்டு வருவார்கள்.

ஒரு அழகிய ஆங்கில சொல் ஒன்றை பாருங்கள்


Don't let someone become a priority in your life...
When you are just an option for them...

அதாவது உங்களை பற்றி சிந்தித்துகூட பார்க்காத ஒருவரை உங்கள் வாழ்கையின் மிக முக்கிய நபர்களில் ஒருவராக அக விட்டு விடாதிர்கள்.

அன்பு வாழ்கையின் மிக உயர்ந்த பண்பு அதை எவ்வாறு உபயோக படுத்த வேண்டும் என்பதை எனுபவம் கற்று தரும். உண்மையான அன்பு என்றைக்குமே ஆக்கும் எதையும் அழிக்காது.

அக அன்பினால் நன்மையும் உண்டு; இடம், பொருள் அறியாது செய்யும் அன்பினால் தீமையும் உண்டு. ஒரு அழகிய தமிழ் சொல்லை நான் கேள்வி பட்டேன் அதை கடிபிடித்தால் அனைவர்க்கும் நலம் உண்டாகும். அது என்ன தெரியுமா

“அன்பாய் இருங்கள் ஆனால் அடிமை ஆகி விடாதீர்கள்”


ஆக சரியாய் புரிந்து கொண்டு செலுத்துகிற அன்பால் அமுதம் உண்டு. மடைமையல் இடம், பொருள் தெரியாமல் செலுத்துகிற அன்பால் விஷம் தான் உண்டு. உங்களுக்கு எது வேண்டும்?


அன்பினால் “அமுதம் உண்டு விஷமும் உண்டு” .


தொடரும் . . .

Cosmology - பிரபஞ்ச விஞ்ஞானம்

This part of the blog deals with the scientific aspects of the universe. Modern Cosmology subjects will be discussed here in detailed. Apart from the cosmology I will also try to verify the modern cosmology with the Vedic cosmology view about the universe, its creation and its future.

Hope this will be a great resource maintained in one place for your search of modern and Vedic cosmology.

To be continued….

“அமுதம் உண்டு விஷமும் உண்டு” - முன்னுரை

அமுதம் உண்டு விஷமும் உண்டு

முன்னுரை

“அமுதம் உண்டு விஷமும் உண்டு” என்ற இந்த தலைப்பு மிக கடினமான வேதாந்த தத்துவங்களை பற்றி பேச போவதில்லை. நம் அன்றாட வாழ்வில் நடக்கும் நிகழ்ச்சிகளை மையமாக கொண்டது, எனவே இது ஒரு வாழ்வியல் படமாக கூட சிலருக்கு அமையும். இந்த பிரபஞ்சத்தில் நாம் காணும் அனைத்திலுமே நன்மை மற்றும் தீமை உள்ளது, நாம் எவ்வாறு அதை அணுகுகிறோம் என்பதை பொருத்து நன்மை மற்றும் தீமை விளைகிறது. அதன் அடிப்படியில் தான் இந்த தொடர் அமையும்.

தொடரும்..

Beyond Vegetarianism

Source & Thanks : Stephen Knapp


On the spiritual path those who are the most inclined to lead a peaceful existence that respects the value of all life often adopt the vegetarian lifestyle. For some people this is a very big step. This is in accordance with the yogic principle of ahimsa, which is to observe nonviolence and abstain from injuring any being in any way. However, many people ask what about the plants that are killed in the process of cooking vegetarian foods. Don’t they suffer? And don't we get reactions for that?


The basic law of nature is that every living being lives off the weaker living entities. But there is a way of living so that we all can benefit, that we all make spiritual development. And this spiritual lifestyle is a way in which that can happen. The way this works is in the process of bhakti-yoga, wherein devotion goes beyond simple vegetarianism, and food becomes a method of spiritual progress for both those who prepare and eat the food, and those living beings that are used in the preparations.

For example, in the Krishna temples, food is offered to the Deities in a special sacrament, after which it becomes prasadam. This means the mercy of the Lord. Thus, the food we eat after it is offered to the Lord becomes a means for our purification and spiritual development.

In the Bhagavad-gita Lord Krishna says, “All that you do, all that you eat, all that you offer and give away, as well as all austerities that you may perform, should be done as an offering to Me.”
So, offering what we eat to the Lord is an integral part of bhakti-yoga and makes the food blessed with spiritual potencies.

The Lord also describes in Bhagavad Gita what He accepts: “If one offers Me with love and devotion a leaf, a flower, fruit or water, I will accept it.” Thus, we can see that the Lord does not need anything, but if one offers fruits, grains, and vegetarian foods, He will accept it. The Lord does not accept foods like meat, fish, or eggs, but only those that are pure and naturally available without harming others. So, we offer what Lord Krishna likes, not those items which are distasteful to Him. We also do not use garlic, onions, or mushrooms when we prepare food for Krishna, for these are considered to invoke passion or are from impure sources, which similarly affect our consciousness. Foods for Krishna should be in the mode of goodness, sattvic foods which when we accept as prasadam also elevate our own consciousness.

So, on the spiritual path, eating food that is first offered to God is the ultimate perfection of a vegetarian diet.

The Vedic literature explains that the purpose of human life is reawakening the soul’s original relationship with God, and accepting prasadam is one of the ways to help us reach that goal.

The food is meant to be cooked with the consciousness of love, knowing that it will be offered to Lord Krishna first, and only after that distributed to ourselves or guests to take. The ingredients are selected with great care and must be fresh, clean and pure vegetarian. Also, in cooking for Krishna we do not taste the preparations while cooking. We leave the first taste for Krishna when it is offered to Him.

After all the preparations are ready, we take a portion of each one and place it in bowls on a special plate that is used for this purpose only and take it to the altar to offer it to the Deities or pictures of Krishna.

Then the preparations are presented with special prayers as we ask that God accept our humble offering. The most important part of the offering is the love with which it is given, and then the Lord accepts it. God does not need to eat, but it is our love for God which attracts Him to us and to accept our offering. Even if the most sumptuous banquet is offered to God but without devotion and love, Krishna will not be hungry to accept it. It is our love, our devotion and bhakti, which catches the attention of Lord Krishna who is then inclined to accept our service.

After He glances over and tastes the loving offering of vegetarian preparations, He leaves the remnants of the food offerings for us to honor and relish. Krishna’s potency is absorbed in that food. In this way, material substance becomes spiritualized, which then affects our body and mind in a similar and most positive and elevating way. This is His special mercy for us. Thus, the devotional process becomes an exchange of love between us and God, which includes food. And that food not only nourishes our body, but also spiritualizes our mind and consciousness.

By relishing the sacred food of Krishna prasadam, it purifies our heart and protects us from falling into illusion. In this way, the devotee imbibes the spiritual potency of Lord Krishna and becomes cleansed of sinful reactions by eating food that is first offered in sacrifice to God. We thus also become free from reincarnation, the continued cycle of birth and death. This process prepares us for entering the spiritual world since the devotees there also relish eating in the company of Lord Krishna.

However, what does this do for the plants that are offered? They are also living beings. In this process, not only do we make advancement, but all of the plants that are used in the preparations as an offering to God are also purified and reap spiritual benefit. They are used and offered to God and thus make progress in the same way we do. That is why this is beyond mere vegetarianism in which we may live more simply and nonviolently, but in this process, everything we use in the service of the Lord becomes spiritualized.

If we merely cook for ourselves, we become implicated in karma or the reactions if we cause the harm of any living being, even plants. The vegetarian lifestyle surely causes less karma than the unnecessary slaughtering of innocent animals. However, the system of first offering food to the Lord and then taking prasadam becomes the perfect yoga diet and frees us from such karma.

Therefore, the cooking, the offering, and then the respectful eating or honoring of this spiritualized food all become a part of the joyful process of devotional service to the Lord. Anyone can learn to do this and enjoy the happiness of experiencing the potency of Krishna prasadam.

.

பகவத் கீதை- சிறு குறிப்புகள் - நிறைவுரை

.
சரணாகதி என்ற முத்தாய்ப்பு


கண்ணன் கடைசியாக ‘உன் சுமையையெல்லாம் என்மேல் இறக்கி வை. தருமம், அதருமம் இரண்டுக்கும் பொறுப்பாளி நீயல்ல என்றறிந்து, என்னையே ஒரே புகலிடமாகக்கொண்டு, உன் கடமையைச்செய்.’ (18-66) என்று முத்தாய்ப்பு வைக்கிறார். இவ்வைந்து வாதங்களின் பலத்தால் தான் அர்ச்சுனன் போரிடத் தொடங்குகிறான்.

முற்றும்.

பகவத் கீதை- சிறு குறிப்புகள் - 6

.
பிரகிருதி தான் செய்கிறது

ஈசனும் செயலாளியல்ல. பிரகிருதி தான் செய்கிறது. ‘பிரகிருதி’ என்பது மனிதனின் கூடவே பிறந்த சுபாவம். ‘அகங்காரத்தினால் நீ செய்வதாக நினைத்துக்கொண்டு நான் சொல்வதைக் கேளாமல் செயற்படுவாயானால், அழிந்து போவாய்’ (18–58). ‘அகங்காரத்தின் மயக்கத்தினால் நீ போரிட மாட்டேன் என்று நினைப்பது வெற்றுத் தீர்மானம். அது நடக்காது. உன் பிரகிருதி உன்னை அப்படிச் செய்ய விடாது’ (18 – 59). ‘எந்தக் காரியத்தைச் செய்ய மாட்டேன் என்று நீ பின்வாங்குகிறயோ அதையே செய்யும்படி உன் பிரகிருதி (சுபாவம்) உன்னைக் கட்டாயப்படுத்தும்.’ (18-60). இதுதான் பிரகிருதியை ஆதாரமாகக்கொண்டு தத்துவ ரீதியில் எடுத்தாளப்பட்ட ஐந்தாவது வாதம்.



--- தொடரும்

பகவத் கீதை- சிறு குறிப்புகள் - 5

.
பக்தியோகம்

இதைப்பேசும்போது கண்ணன் தன்னை ஆண்டவனாகவே வைத்துப்பேசுகிறான். ‘எல்லாம் வல்ல இறைவன் நான். என்னை நம்பு. நீயாகச்செய்வது ஒன்றுமே இல்லை. என்னையன்றி ஓரணுவும் அசையாது.’ 11 வது அத்தியாயத்தில் தன் விசுவ ரூபத்தைக் காட்டிவிட்டு கண்ணன் சொல்கிறான்: ‘இவர்களெல்லாம் என்னால் ஏற்கனவே கொல்லப்பட்டவர்களே. நீ என் கருவி மட்டும் தான்.’ (11–33). ‘உன் செயல்களை யெல்லாம் எனக்காகச் செய். இவ்வுலகிலும் சரி, அவ்வுலகிலும் சரி. நான் உன்னுடன் இருப்பேன்.’. இப்படிப் போகிறது இந்த வாதம். இது எல்லாம் ஈசன் செயல் என்ற பக்திப் போர்வையை ஆதாரமாகக் கொண்டு எடுத்தாளப்பட்ட வாதம்.


--- தொடரும்

பகவத் கீதை- சிறு குறிப்புகள் - 4

.
கருமயோகப்பார்வை

இது கருமயோகம் என்று பெயர் கொண்ட புரட்சி மிகுந்த உபதேசம். எளிதில் தவறாகப் புரிந்துகொள்ளக் கூடியது. ‘ஒவ்வொரு மனிதனும் செய்யவேண்டிய கடமைகள் பல. அவைகளைச் செய்வதில் விருப்போ அல்லது வெறுப்போ ஒரு பிரச்சினை ஆகக்கூடாது. கடமையைக் கடமைக்காகவே செய்ய வேண்டும். கடமையைச் செய்வதற்குத் தான் உனக்கு அதிகாரம். அவை என்ன பயன் தருகிறதோ, தருமோ என்ற பிரச்சினை உன்னை எந்த விதத்திலும் பாதிக்கக்கூடாது. பயனுக்காகவோ அல்லது பயனை விரும்பியோ, வெறுத்தோ செயலில் ஈடுபடுவது உன்னை கட்டுப்படுத்தும். இந்தப்போர் உன்னுடைய கடமைகளில் ஒன்று. இதை ஆசையோ, நிராசையோ, கோபமோ தாபமோ இல்லாமல், ஆனால் அலட்சியமும் இல்லாமல், நன்றாகவே செய்யவேண்டும்’. ‘உனது செயல்களை யெல்லாம் எனக்கு அர்ப்பணித்து விட்டு என்னில் நிலைத்த மனதுடன், பயனில் பற்றற்று, அகங்காரத்தை விட்டு, மனக் கொதிப்பில்லாமல் போரிடு’ (3 – 30). கீதை 2வது அத்தியாயம் 39 வது சுலோகத்திலிருந்து 5வது அத்தியாயம் முடியும் வரை இதை கருமயோகம் என்ற ஒரு உயரிய யோக நூலாகவே விவரிக்கின்றான் கண்ணன்.


--- தொடரும்

பகவத் கீதை- சிறு குறிப்புகள் - 3

.
சுயதரும வாதம்

“அர்ச்சுனா, உன்னுடய சுயதருமம் க்ஷத்திரியனுக்குகந்த தருமப்போர் தான். இப்போருக்காக நீ பல ஆண்டுகள் தவமிருந்திருக்கிறாய். போரிலிருந்து பின்வாங்குவது உனக்கு ஒவ்வாத ஒன்று.” ‘சுயதருமமும் உன் சுபாவமும் விதிக்கும் க்ஷ்த்திரிய தருமத்தில் குறை இருந்தாலும் அதைக் கைவிடாதே. எந்தச் செய்கையிலும் நெருப்புக்குப் புகைபோல் ஏதாவதொரு குறை இருக்கத்தான் செய்கிறது’.(18-48)



(அடைப்புகளிலுள்ள குறியெண்கள் கீதையில் அத்தியாய எண்ணையும் சுலோக எண்ணையும் குறிக்கின்றன).

‘பிறிதொருவனுடைய கடமையை ஏற்று அதை நன்றாகச் செய்தாலும் அதைவிடச் சிறந்தது தன்னுடைய கடமையில் ஈடுபட்டிருப்பதே. அது முறையாக ஆற்றப்படாவிடினும் அதுவே சிறந்தது’ (3-35). ‘சுபாவத்தினால் விதிக்கப்பட்ட கடமைகளைச் செய்வதில் பாவம் சம்பவிப்பதில்லை’ (18-47). இந்த சுயதருமப் பார்வை எப்படி மற்ற வாதங்களுடன் ஒழுங்காகவும் தர்க்க ரீதியாகவும் பிணைக்கப் படுகின்றது என்பது கீதையின் சிறந்த சாதனைகளில் ஒன்று.

--- தொடரும்

பகவத் கீதை- சிறு குறிப்புகள் - 2

.
வேதாந்த வாதம்

“வருந்தப்பட வேண்டாததற்கு வருத்தப்படுவது அறிவாளிகளுடைய செயலல்ல. மூன்று காலத்திலும் எந்தப் பொருள் இல்லையோ அதற்கு ஒரு காலத்திலும் இருப்பு என்பதில்லை. இருப்பது போல் தோன்றினாலும் அது நிகழ்காலத் தோற்றம் மட்டும்தான். மூன்று காலத்திலும் எந்தப் பொருள் உள்ளதோ அதற்கு ஒரு காலத்திலும் இல்லாமை என்பதில்லை. புலன்களுக்கு அகப்படாததை இல்லை என்று சொல்லிவிட முடியாது. ஆன்மா என்ற ஒன்றுதான் அழியாத நிரந்தரமான உட்பொருள். அதை யாராலும் அழிக்க முடியாது. அழிவதாக நமக்கு தெரிவதெல்லாம் உடம்பு தான். அர்ச்சுனா, எதிரிகளின் மீதுள்ள பாசத்தை விட்டுப் போர் புரி. அவர்கள் உடம்பில் குடிகொண்டிருக்கும் ஆன்மா யாரையும் கொல்லாது, அதை யாராலும் கொல்லவும் முடியாது. அதனால் நீ யாருக்காகவும் வருத்தப்பட வேண்டம்” இந்த வாதத்தின் அடிப்படையில் தான் முழு கீதையும் செயல்படுகிறது
.